"Je zit in je hoofd" 🌶️
Hij verplaats zijn hand en begint daarmee zachtjes te strelen tussen mijn benen.
Naast mijn columns en life updates deel ik ook mijn korte (spicy) verhalen op mijn substack. Sommige zijn echt, sommige zijn fictie.. kun jij raden welke? Enjoy🌶️ !!
Een post liken is schijnbaar een heel ding op substack, als je hebt genoten, wil je een hartje achterlaten?
"Je zit in je hoofd"
“Je zit in je hoofd.” Ik lig bovenop hem en onze bezweten lichamen plakken aan elkaar. Ik hijg nog na van de inspanning. Ik draai mijn hoofd en kijk weg van hem: “Ja klopt,” antwoord ik. Hij pakt mijn kin en draait mijn gezicht naar zich toe zodat onze ogen elkaar weer ontmoeten. “Maar we zijn hier,” zegt hij. “Ja..” antwoord ik zachtjes. Waarom moest dit nou gebeuren? Het was zo fijn, zo lekker en ineens, ineens schiet je in je hoofd. Je verpest de hele moment en… Mijn brein ratelt maar door en ik weet opeens even niet meer wat ik moet doen. Ik zucht diep en begraaf mijn gezicht tussen zijn nek en schouder. Hij zit nog steeds in me en ik ben nog steeds aan het hijgen. “Wat heb je nodig?” vraagt hij. “Waarvoor?” vraag ik. “Oké, je gooit een masker op nu, I get it,” zegt hij zonder enige oordeel in zijn stem. Ik kom overeind en kijk hem verontschuldigend aan. Hij streelt me over mijn wang en glimlacht naar me: “Wat heb je nodig om weer in je lichaam te komen?” Er valt een korte stilte en ik weet niet wat te zeggen. Er is nog nooit iemand geweest die me zo heeft opgemerkt, laat staan me dit ooit heeft gevraagd en ik weet niet wat te antwoorden. Want het voelt eng. Eng en kwetsbaar, om te delen wat er nu in me omgaat en wat ik nodig heb. Ik geef hem geen antwoord en blijf stil. Hij streelt nog steeds over mijn wang en in plaats van me te pushen, kust hij me zachtjes op mijn mond. Hij kijkt me nogmaals aan. Nog een zoen, een lange tedere dit keer, waarna hij me zachtjes op mijn rug draait. Ik wrijf met mijn handen over zijn borst, zijn tatoeage, terwijl ik zijn blik ontwijk en hem naar me laat kijken. Hij komt dichterbij en kust mijn lippen, mijn kin. Mijn sleutelbeen, een voor een mijn borsten. Hij strijkt met zijn tong langs mijn tepel en een rilling gaat door me heen, kippenvel. Hij gaat verder over mijn buik. Langzaam, maar zeker van elke kus, elke streling, elke lik. Ik probeer me te focussen op zijn ademhaling en zijn vochtige lippen op mijn huid, en het werkt. Langzaam maar zeker stopt het geratel in mijn hoofd en wordt het vervangen door stilte. En nog iets anders. Opwinding. Verlangen. Hij streelt het binnenste van mijn dij met zijn tong en zijn mond verplaats naar mijn clit. Een kleine kreun ontsnapt uit mijn mond. Hij weet wat hij doet. Hij heeft geen haast. Hij likt zachtjes, langzaam. Hij verplaats zijn linker hand en begint daarmee zachtjes te strelen tussen mijn benen. Er gaat een rilling over mijn rug. Automatisch kantel ik mijn heupen en spreid mijn benen nog iets meer. Meer. Meer is wat ik wil. Niet alleen meer van dit, maar vooral meer van hem. De gedachten van een paar minuten geleden, lijken verdwenen als sneeuw voor de zon. Alsof ze er nooit zijn geweest. Alsof ze ons nooit hebben onderbroken. Het is me nooit gelukt zo snel uit mijn hoofd te komen en terug in mijn lichaam te zakken. Maar hij. Hij weet precies wat ik nodig heb en misschien nog belangrijker; hij heeft geduld. Geduld met mij, mijn gedachten, mijn lichaam. Ik word steeds natter en hij brengt twee vingers in me en raakt precies het juiste plekje. Ik kreun weer zachtjes en laat alles los. Ik laat alles wat me nog in de weg zit om volledig te genieten los. Ik val in het onbekende. Het warme, verrukkelijke, onbekende. Mijn hoofd bestaat even niet meer. Ik word een met mijn lijf, en man, mijn lijf heeft nog nooit zo lekker gevoeld.
Geniet je van het lezen van mijn verhalen en wil je me supporten? Ik houd mijn platform(en) graag advertentie vrij en met een kleine donatie kan ik dit zo houden! Je support me al door een kopje koffie te schenken :)