Ik duw mijn nagels nog wat dieper in zijn rug... 🌶️
Er zijn niet veel mannen aan wie ik de volledige controle durf over te geven...
Naast mijn columns en life updates ga ik ook mijn korte verhalen delen op mijn substack. Sommige zijn echt, sommige zijn fictie.. kun jij raden welke😏? Enjoy🌶️ !!
(Ps. een post liken is schijnbaar een heel belangrijk ding op substack, als je hebt genoten, wil je een hartje achterlaten?)
Ik duw mijn nagels nog wat dieper in zijn rug...
Er zijn niet veel mannen aan wie ik de volledige controle durf over te geven…
Het is heet. Het is ontiegelijk heet. Zijn haren plakken op zijn voorhoofd en de zweetdruppels lopen van zijn borst. Mijn nagels hebben zich vastgezet in zijn rug en terwijl hij me in mijn nek likt, is het enige waar ik me op kan focussen de intense hitte die zich opbouwt tussen mijn benen. Het is lang geleden dat ik het zo warm had. Ik heb geen idee meer wat rechts of links is, hoe ik heet of waar ik ben. Hij zit in kleermakerszit, ik er bovenop met mijn benen om zijn middel gewikkeld en kijk hem nu recht in zijn ogen. Zijn prachtige grijs groene ogen. Met zijn handen houdt hij me vast bij mijn billen en ondersteunt me, terwijl we helemaal opgaan in elkaar. In elkaars lijf. Jezus wat gaat hij diep, maar mijn lichaam opent zich compleet voor hem. Hij bouwt het tempo op en ik weet niet waar ik het zoeken moet. Woorden bestaan niet meer, het is een en al gehijg, gekreun, gegrom. Oh zijn gegrom…. Ik duw mijn nagels nog wat dieper in zijn rug. Hij gromt weer en ik grijns. Fuck dat is geil. Fuck wat is hij geil. Ik gooi mijn hoofd in mijn nek en bijt op mijn onderlip. Een diepe kreun ontsnapt en ik voel dat hij naar me kijkt. Naar me kijkt vol begeerte. Ik weet dat het hem opwind om mij mezelf zo te zien verliezen. Verliezen in het moment. Te verliezen aan hem. Te zien dat ik me overgeef aan lust. Pure. Rauwe. Dierlijke. Lust. Het is niet veel mannen gelukt me daar te krijgen. Niet zoals dit. Er zijn niet veel mannen aan wie ik de volledige controle durf over te geven, maar wel aan hem. Dus terwijl zijn kloppende lid steeds dieper kan. Steeds dieper gaat. Laat ik me gaan en geef me volledig over aan iets wat voelt als het begin ter tijden. Als sterrenstof en explosies, vermengt met tederheid en verbinding. Ik grijp hem in zijn nek en kus hem op de mond en voel zijn sterke handen over mijn rug naar boven glijden. En wanneer onze lippen van elkaar komen en ik hem weer in die grijs groene ogen aankijk, hoop ik vurig dat dit niet de laatste keer gaat zijn dat we elkaar hier ontmoeten. Dat we elkaar ontmoeten in deze zedeloosheid, waarvan de kerk zou zeggen dat het me naar de hel zal sturen, maar wat voor mij nu absoluut, de hemel is.
Geniet je van het lezen van mijn artikelen en wil je me supporten? Ik houd mijn platform(en) graag advertentie vrij en met een kleine donatie kan ik dit zo houden! Je support me al door een kopje koffie te schenken :)