Een pool vol fuck -& flowboys
en ik wil er echt niet meer in zwemmen...
Afgelopen week heb ik twee dates gehad en je gelooft het niet.. maar hij heeft me niet geghost. In tegenstelling zelfs, hij had een plan. Een man met een plan! Hij besprak een tijd, hij haalde me op, hij nam me mee uit eten, hij appte me de dag erna. Ik weet wat je nu denkt: Wooow! Ze bestaan! Ja… het is treurig hoe we in deze tijd opscheppen over het feit dat een man terug appt, niet uit het niets gaat spoken en eigenlijk minimale effort doet voor een vrouw. Maar toch staan we hier vandaag de dag en is dit nu waar we het over hebben op de VRIJMIBO, onder het genot van een wijntje.
Lees ook: De 5 stadia van Ghosting
En heel eerlijk. Hoewel ik weet van de generaties voor mij, dat het toch echt anders ging vroeger… Zij kennen geen friends with benefits, twarrels, scharrels, kwarrels, eventuela’s, prela’s, ‘Next on deck’s, dingen als ghosting en zombie-ing,* (Heel eerlijk gezegd ben ik pas sinds een paar maanden op de hoogte van al deze nieuwe relatie aanduidingen, ik was bekend met de ‘scharrel’ en de ‘friends with benefits’ en uiteraard de rela(tie) a.k.a. verkering hebben, maar daar hield het dan ook wel op) toch lijkt het er in de laatste 12 jaar nog steeds hetzelfde aan toe te gaan in dating wereld en kan ik me bijna niet voorstellen dat het ooit anders was.
Mijn “projectjes”
Ik heb daten altijd heel leuk gevonden. Kan ook zijn dat ik gewoon gek was/ben op aandacht. Maar ik vond daten oprecht leuk. Ik ging door periodes waarbij mijn vriendinnen niet meer bij konden houden met wie ik nu weer contact had en mijn moeder noemde elke nieuwe jongen mijn nieuwe “projectje” want het had geen zin om zijn naam te onthouden. Mijn “projectjes” wisselde namelijk elke 3 weken. Ik vond het daten namelijk heel leuk, de mannen gewoon wat minder. Ik was meestal na drie weken alweer uitgekeken op ze.
Ik kon er ook niks aan doen. Ik heb nou eenmaal een behoorlijke persoonlijkheid. Ik ben onwijs koppig, ik kan intens en ‘veel’ zijn voor sommigen en de meeste mannen, daar walste ik zo overheen. Ik ben altijd iemand geweest die tegengas nodig heeft en iemand die de leiding durft te nemen, anders ‘ga ik het zelf wel doen’ en als iemand me geen tegengas geeft, raak ik verveeld. Ik houd niet van mannen die bij alles zeggen: “Ja is goed schatje, wat jij wil liefje, maakt me niet uit mop…” Mij niet bellen.
Daarnaast ben ik een hopeloze romanticus (en altijd ook geweest) en heb ik een idee van wat ik wil in een “rela” en als er minder dan minimale inspanning wordt gedaan, dan raak je mijn interesse ook kwijt. Ik bedoel.. hoevaak heb ik wel niet gehad dat ik mezelf in alle bochten heb staan wringen om die laatste haren te trimmen (de vrouwen weten hoeveel effort dit is), stond ik een uur m’n haar te krullen, had ik mooie lingerie aangetrokken, stak ik kaarsjes aan, bereidde een 4 gangen diner van scratch… en al wat wij krijgen als we langskomen? Een ongeschoren man, die ons een bord met pasta voorschotelt met Euroshopper (ik word oud) spekjes en pesto uit een potje dat in de bonus was.
Hoe hard deze mannen mijn hart ook braken, het is niks vergeleken met hoe hard ze hun eigen hart keer op keer breken.
Laatst had ik een eerste date met een man die letterlijk niet eens de moeite had gedaan zijn sportbroek om te wisselen voor een “normale” broek, laat staan een maaltijd te bereiden voor me. Ik blij dat ik een fles wijn mee had genomen, want ik moest mezelf moed indrinken om de durf te hebben om na een uur op te stappen, en zijn koelkast, was leeg.
Vind je het gek dat als een man een keer de minimale inspanning doet, we niet weten waar we het zoeken moeten?
ZE BESTAAN NOG?
Triest…
Flowboys vs Fuckboys
Anyhow. Het scenario wat ik dus hierboven schetst is wat er geregeld gebeurde toen ik 18 was, maar dus ook 3 maanden geleden (ik ben nu 30). Er is voor mijn gevoel dus weinig veranderd in de dating wereld in al die tijd (Op misschien 30 nieuwe dating apps na).
Hoewel je nu zou denken dat de dating pool waar ik nú in zit, volwassen is geworden, valt dit dus in de praktijk nogal eens tegens. To be clear, nee dit geldt niet voor iedereen, maar voor een groot deel stiekem toch wel. En ja, soms zijn ze wél volwassener geworden en krijg je nu de spekjes van de locale slager en betalen ze nu de volle mep voor de -biologische- pesto. Ja dit is een upgrade… (Ik huil zachtjes in mezelf op het moment). Zie ik toch echt nog veel te vaak dezelfde soort mannen in de pool zwemmen.
Fuckboys
In de 3 jaar dat ik nu single ben, ben ik eigenlijk vooral 2 soorten mannen tegengekomen. De flowboys en de fuckboys. De fuckboys kennen we allemaal! Als je dit nu leest en toch denkt, “De wat?” Good for you! Congratulations! Je hebt de fuckboys op de een of andere manier weten te ontlopen en ik ben oprecht stik jaloers en wil weten onder welke steen jij leeft!
Om je toch even bij te praten; Fuckboys zijn “mannen die erg goed zijn in het spel der verleiding, maar blijven het liefst ver uit de buurt van serieuze, romantische relaties”, aldus de Cosmopolitan.1
Het zijn de mannen die het liefst 4 vrouwen tegelijk daten of elke week een ander schatje hebben, zich vooral niet willen binden en soms is het zelfs zo erg dat ze, op het moment dat de vrouw het bed met ze heeft gedeeld, ineens niks meer van zich laten horen.
Ik besef me nu dat ik vroeger dus misschien onder de fuckgirls viel… alhoewel mijn intentie wel altijd was om een relatie met ze te starten, ze waren alleen niet interessant genoeg. Nee zie je, telt niet, I’m good.
Flowboys
De flowboys vind ik eerlijk gezegd nog een slag erger. Want hoewel de Fuckboys misschien nooit zullen gaan voor een relatie, er zitten tenminste wél mannen tussen die nog enigszins hun best doen je op date te krijgen. Die assertief zijn, hun doel nastreven. Misschien niet hetzelfde doel als jij.. maar ze nemen wel leiding. Iets wat valt onder Masculine energie (hoe toxisch ze verder zijn in die energie, dat is discutabel).
Hoe dan ook, de flowboys daarentegen, is het slag mannen dat eigenlijk teveel in hun feminiene energie zit. Na 2 jaar in het zuiden van Portugal te hebben gewoond en te hebben gedate, ben ik tot de conclusie gekomen dat surf leraren en coaches de ultieme belichaming van flowboys zijn. Ik bedoel, surfen… flow… het kan ook niet anders. Zo krijg je een beetje een idee op welk type man ik doel.
Maar de flowboys zijn de mannen die het liefst alles in hun leven onder het motte “go with the flow” doen.
Als ik sinds 2 jaar ergens een hekel aan heb gekregen is de zin: “Let’s just go with the flow…”
Het maakt namelijk niet uit wat je ze vraagt, het antwoord luidt “Go with the flow.”
Voorbeelden:
Tof wat je doet, heb je een visie voor wat je wil bereiken met je werk? “Nah.. I’m just someone that goes with the flow you know? We’ll see where life brings me.”
Waar zie je jezelf in 5 jaar? “Well.. I don’t know, I’m more the go with the flow guy, life will bring me where I need to go..”
Dus, we zijn nu 6 weken aan het daten, waar zie je dit heen gaan? - “I’m definitely having fun with you, but let’s just go with flow and we’ll see where we’ll end up".”
Zullen we ergens gaan eten voor onze eerste date? - “I’m open minded and easy going you know, whatever you like, but we can also just meet up for a beer and go with the flow and see what the night brings us.”
Side note: Dit waren allemaal mannen tussen de 30 en 37 jaar oud, die fulltime werken, hiermee max. 900€ per maand verdienen (Portugese lonen), die nog samenwonen met hun vrienden (of ouders) omdat ze geen eigen appartement kunnen betalen, die al 5 jaar single zijn en… je snapt het plaatje.
En ik maak echt geen grap. Dit is niet overdreven, je mag het aan al mijn vriendinnen vragen die daar hebben geprobeerd te daten. Het is verschrikkelijk. Er is bijna geen man te vinden, die leiding neemt, die een doel in het leven heeft. Assertief is. Werk maakt en verzet en hoewel dit werd uitvergroot in de Algarve, zie je dit overal terug.
Vind je het gek dat zoveel vrouwen in hun mannelijke energie stappen? Als jullie almaar willen flowen, komt er niks voor elkaar!
Ik vind het bizar onaantrekkelijk.
Nuance: Er is niks mis met flowen door het leven, niet 10k per maand te verdienen, samenwonen met anderen. Want we flowen allemaal door het leven en roeien met de riemen die we hebben. We weten dus ook nooit waar het leven ons brengt. Maar er moet een balans zijn niet? Ergens moet er ook een richting zijn die je op wil: op werk gebied, persoonlijk gebied, relatie gebied… En als we het hebben over Masculine kenmerken staan bovenaan de lijst: Richtinggevend, leiding nemend, doelgericht etc. So you get my point.
Op het moment heb ik letterlijk de regel voor mezelf: Als een man binnen 20 appjes de uitdrukking “Just go with the flow…” gebruikt, dan skip ik ‘m.
Uiteindelijk, als je goed kijkt en de flowboys een beetje door begint te krijgen, zie je ook hier, dat het flowen eigenlijk vooral wordt gebruikt, om wat voor commitment dan ook (in werk, relatie, noem maar op) te omzeilen.
Wat me brengt bij wat deze mannen, eigenlijk allemaal gemeen hebben…
Angst…
Uiteindelijk zit ik dus in een datingpool met mannen die gewoon niet kunnen, willen of durven comitten. Mannen die geen verantwoordelijkheid willen nemen en misschien wel immense faalangst hebben. Mannen die hun hart hebben afgesloten voor liefde, want.. liefde staat gelijk aan pijn. Mannen die niet in hun masculine energie durven of willen gaan staan, omdat ze zelf misschien wel zijn teleurgesteld door de mannen in hun leven. Mannen die geen goed en gezond mannelijk voorbeeld hebben gehad.
Minimale inzet staat voor minimale schade.
Als je je best niet doet, kun je niet falen.
Als je geen een date voorstelt, kun je niet afgewezen worden.
Als je liefde niet toestaat, hoef je geen pijn te lijden.
En eigenlijk huilt mijn hart een beetje voor ze. Want eigenlijk is het angst die ze tegenhoudt.
Die ze tegenhoudt de dingen te doen die ze misschien wel heel graag zouden willen, maar niet durven.
Dus ja, ik praat hier over flowboys, fuckboys en ik/we ma(a)k(en) grapjes erover, we zitten met smart te wachten op de verhalen van onze vriendinnen en we maken packs dat we er niet meer intrappen en dat we er niet meer in mee gaan (en dat moeten we ook niet doen of willen!), want ja, het in entertaining en ergens voelen we dat deze dingen ons aan worden gedaan door slapzakken en eikels.
Maar hoewel de “hartenbrekers” en flowboys spelletjes spelen en mensen aan lijntjes houden om zoals de naam al zegt, vervolgens iemands hart te breken. Ben ik overtuigd van één ding. Hoe hard deze mannen mijn hart ook braken, het is niks vergeleken met hoe hard ze hun eigen hart keer op keer breken.
En uiteindelijk hoop ik oprecht, dat ze een voor een wakker worden geschud. Want er is niks zo hartverscheurend als getuigen zijn van iemand die eigenlijk zo graag een leegte wil vullen en liefde wil ervaren, maar het telkens als het voor zijn neus staat, de rug toe keert, alleen uit angst.
Niet beseffende dat juist met het weren, ze hun eigen hart dubbel zo hard breken. 💭
Liefs,
Jip
ps. Nuances mensen, nuances…
Thumbnail foto by Simone Mascellari 🇮🇹 on Unsplash