Dagboek Donderdag #5: Ik ben OBSESSED!
Iets met uitstelgedrag, promotie, zelf sabotage, date 4 en mijn nieuwste obsessie.
Donderdag 30 januari:
Lief dagboek, waarom moet ik altijd alles last minute doen? Ik weet wel waarom, maar het is eigenlijk zo ontiegelijk irritant. Morgen heb ik een meeting met mijn schrijfcoach (who is absolutely amazing) en daarvoor moet ik nieuwe hoofdstukjes van mijn boek aanleveren (het liefst de dag ervoor) Hier heb ik 2 weken de tijd voor gehad, maar wie zit vanmiddag nog snel haar hoofdstukken te schrijven? Moi… Ugh! Dan kan ik zo van mezelf zitten balen dat ik dit niet eerder heb gedaan. Ik was al wel eerder begonnen, had 5 zinnen geschreven en liep vervolgens tegen een writersblock aan en heb het daarna uitgesteld en uitgesteld en uitgesteld tot vanmiddag. Thank god, presteer ik dus wel onder druk en heb ik het er uit gekregen en ik ben heel enthousiast over de hoofdstukken!
Een post liken is schijnbaar een heel belangrijk ding op substack, als je hebt genoten van dit artikel, wil je onderaan een hartje achterlaten? ❤️
Vrijdag 31 januari:
Lief dagboek, ik liep vanmiddag over straat met de hond. Een bouwvakker zag me aan komen lopen, stopte met zijn werk, riep zijn collega, wees naar mij en zei: “Als mooi zijn pijn zou doen, zou zij de hele dag pijnstillers vreten.”
He made my day.
Zaterdag 1 februari:
Ik werd gisteren absoluut verrast met het nieuws dat ik in een nieuwe functie krijg bij Elfin. Oftewel, ik heb promotie gemaakt(!!) en mag mezelf per 1 maart officieel Marketing manager noemen. Mijn weekend kan niet meer stuk. (My mood👇)
Zondag 2 februari
Vandaag was een dag vol mixed feelings. Vooral omdat ik de neiging heb tot zelf sabotage en mijn brein daar vandaag volledig in dook. Altijd als er een oprechte, leuke en vooral goede man in mijn leven komt gaat mijn hele wezen op zoek naar redenen waarom het niet zou werken. Wanneer dit gebeurt wil ik hem en mezelf niet de tijd en het geduld geven om te zien hoe bepaalde dingen in de “relatie” zich verder ontwikkelen. Dit is een patroon waar ik vandaag (helaas) bewust mee aan de slag moest, een paar uur nadat Bumble-man na onze 4e date was vertrokken. Gelukkig besefte ik me ook, dat ik ben gegroeid. Niet alleen omdat ik me bewust werd van wat er gebeurde in mijn hoofd, maar vooral omdat ik koos niet dat pad te bewandelen vandaag. Omdat ik mijn gedachten de vrije loop durfde te laten gaan en ze -zodra ze waren gehoord- gewoon weer gedag zei.
Misschien is het ook wel gewoon logisch dat je na een maand, een beetje begint te evalueren over de persoon, de “relatie” en je gevoel. Er komt altijd een punt waarop je de balans gaat opmaken. Vind ik hem leuk en interessant genoeg om dit verder uit te zoeken? Heeft hij de dezelfde normen en waarden als ik? Passen onze levensstijlen bij elkaar? Hoewel het misschien nog te vroeg is om te kijken naar de toekomst, vind ik het wel belangrijk dat we betreft een aantal dingen op eenzelfde level liggen. En als ik met hem in mijn gedachten, hierop reflecteer, dan word ik eigenlijk gewoon heel blij.
Ik ben me er dus bewust van dat ik een hele goede man voor me heb. Ik ben me er ook bewust van dat ik soms het goede de rug toe keer en dat meestal niet om de juiste reden. Dus laten we hopen dat ik dit patroon kan doorbreken en daarmee mezelf en hem een eerlijke kans geef. Of het daarbuiten dan wel of niet werkt, time will tell.
Ps. Dit betekent overigens niet dat date nummer 4 niet gewoon weer helemaal fijn was! Dat was het absoluut!
Maandag 3 februari:
Work, work, work, work work work.
Dinsdag 4 februari:
Lief dagboek. Had ik al verteld dat ik geobsedeerd ben door Married at First Sight Australia? Dit programma is a gift that keeps on giving. Ik ben (buiten B&B vol liefde) helemaal geen reality tv-kijker, maar ik ben bang dat ik een ultieme fan van het genre aan het worden ben.
Ik vind dit programma fantastisch om dezelfde reden dat ik true crime zo interessant vind: de psychologie. Waarom doen mensen wat ze doen? Waarom denkt iemand wat ie denkt. Waarom weet ik na 20 afleveringen nog steeds niet wie Ben is (for real, ik vergeet steeds dat hij mee doet)? Hoe de F*** is Jack zo’n ontiegelijke narcistische, seksistische vrouwenhater en hoezo…. ziet zijn vrouw dit niet? Mind blown! Ugh... love it! Can’t get enough.
Woensdag 5 februari:
Lief dagboek, ik heb de dag afgesloten met het passen op mijn achterbuurmeisje van 4 (over 2 dagen wordt ze 5) en toen ik d’r in bed stopte, wilde ze dat ik naast haar bleef slapen. Mijn hart. 🥹 Uiteraard ben ik naast haar gaan liggen, tot ze 10 minuten later zachtjes lag te snurken en ergens diep in dromenland was. Wat een wholesome moment om de dag mee af te sluiten.
Liefs,
Jip
Geniet je van het lezen van mijn artikelen en wil je me supporten? Ik houd mijn platform(en) graag advertentie vrij en met een kleine donatie kan ik dit zo houden! Je support me al door een kopje koffie te schenken :).
Props voor de poëtische bouwvakker 😅.