Dagboek Donderdag #16: Een schorpioen-man kwam mijn leven binnen...
Ik werd geconfronteerd met het feit dat ik binnen twee seconden geobsedeerd was door hem.
Dagboek donderdag op zondag, oh well.. hij komt tenminste online xD
Donderdag 8 mei
Lief dagboek, weet je nog van het mierenprobleem dat ik heb? Nou... ze zijn er dus nog steeds. Nu vinden ze steevast een weg naar mijn vaatwasser, en hoewel mijn huisbaas zegt dat hij langs is geweest met ‘spul’, heb ik het idee dat hij óf gewoon onzin uitkraamt, óf per ongeluk bij de buren z’n spulletje heeft gestrooid. Want de kolonie marcheert nog steeds zingend en vol goede moed van de achterdeur naar de keuken.
Een post liken is schijnbaar een heel belangrijk ding op substack, als je hebt genoten van dit verhaal, wil je onderaan een hartje en een reactie achterlaten? ❤️
Hoe dan ook. Vanochtend wilde ik die arrogante looplijfjes opzuigen met de stofzuiger, maar na vijf minuten kapte dat ding ermee. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar elke keer als je denkt dat je wat geld hebt gespaard, gaan dit soort dingen kapot. Ik ben natuurlijk meteen even stofzuigers gaan googelen, en die krengen blijken gewoon onwijs duur te zijn. Fuck me. Dus nu gaan we starten met een Marktplaats- en/of kringloopzoektocht naar stofzuigers, want ik weiger mijn net gespaarde centjes aan een nieuwe uit te geven.
Mocht je nog tips hebben of heel graag van je stofzuiger af willen...
Zondag 11 mei
Ik besloot vandaag om weer een nieuwe hobby op te pakken. Niet dat ik niet nog tien schilder-, teken-, macramé-, naai- en borduurprojecten (en meer) thuis heb liggen die nooit zijn afgemaakt. Alsmede rolschaatsen die drie weken zijn gebruikt en twee cursussen waarmee ik nooit verder ben gekomen dan week één. Nee, we doen net alsof dat niet het geval is, en dus besloot ik vandaag te beginnen met haken. Iets wat makkelijker moest zijn dan breien, want daar ben ik dus absoluut geen talent in.
Maar ik kwam er al snel achter dat ik ook hier niet goed in ben. Ik heb de hele dag zitten oefenen met het maken van een ketting van ‘lossen’ en vervolgens doorgaan naar ‘vasten’ en ‘halve vasten’. En ja, oefening baart kunst, maar…
Ik blijk dus toch iemand die, als ik ergens niet meteen goed in ben, het niet leuk vind om te doen. Is dit waarom ik mijn projecten nooit afmaak? 😂 Ik heb schijnbaar echt nul geduld om iets nieuws te leren.
Ben ik de enige die dit heeft?
Nou, laten we maar eens kijken of ik dit door kan zetten, of dat dit haakproject, net als alle andere nooit afgemaakte projecten, verdwijnt in mijn hobbydoos om stof te vergaren.
Dinsdag 13 mei
Gister was het volle maan in schorpioen. Schijnbaar een van de meest krachtige Volle Manen van het jaar. Volgens Astrologyrocks kan de energie van deze maan overweldigend aanvoelen op mentaal, emotioneel, maar ook op lichamelijk vlak. Het schudt alles los en confronteert je met je diepste emoties en angsten, zodat je aan de slag kan gaan met je diepste gevoelens en vanuit hier een transformatieproces kan starten.
Of dit nu wel of niet zo is...
Natuurlijk kwam er precies deze dagen een Schorpioen-man in mijn leven die een patroon ontlook. Gadsie. Ik werd geconfronteerd met het feit dat ik binnen twee seconden geobsedeerd was door hem. Maar tevens dat hij het warm-koud spelletje speelt. Iets waar mijn angstige hechtingsstijl zich heel erg tot aangetrokken voelt. Toxic shit. Het is dat breadcrumbing waar ik voorheen altijd intrapte. Nét genoeg geven om jou geïnteresseerd te houden, maar zelf niet daadwerkelijk geïnvesteerd te hoeven zijn. Ik zag de signalen gelukkig meteen. Dus wat doen we als zo’n patroon zich voor onze ogen af begint te spelen? AFKAPPEN!
Dus wie weet was deze volle maan inderdaad ergens goed voor. Geconfronteerd worden met oude patronen en zien dat ik er nu anders mee omga. Dus bye bye, Scorpio Full Moon & bye bye Scorpio man. Ain’t nobody got time fo’ this.
Liefs,
Jip
*Breadcrumbing of Broodkruimelen, ook wel Hans en Grettelling genoemd, is de praktijk waarbij sporadisch interesse in een andere persoon wordt geveinsd om hem of haar geïnteresseerd te houden, ondanks een echt gebrek aan investeringen in de relatie. (Bron)